Unia Walutowa
Już 1 stycznia 1999 roku na naszym kontynencie pojawi się nowa waluta euro. Wprowadzenie jednolitej waluty odbywać się będzie dwuetapowo. Pierwszy etap rozpocznie się 1 stycznia 1999 r. i trwać będzie przez kolejne 3,5 roku. W tym czasie nowy pieniądz obowiązywał będzie wyłącznie w obrocie bezgotówkowym i dla celów ewidencyjno-rozliczeniowych. Drugi etap polegać ma na stopniowym wycofywaniu walut narodowych i wprowadzaniu banknotów i monet euro. Rozpocznie się w 2002 roku.
1.Jakie kraje przystąpiły do unii walutowej?
Komisja Europejska na konferencji w Maastricht ustaliła warunki gospodarcze znane pod nazwą kryteria spójności. Do warunków tych należą: dług publiczny, deficyt budżetowy, inflacja oraz kurs walutowy. Kryteria te musiały zostać spełnione przez państwa członkowskie aby przystąpić do unii monetarnej. Kryteriom sprostały następujące państwa członkowskie Wspólnot: Austria, Belgia, Dania, Finlandia, Francja, Holandia, Hiszpania, Irlandia, Luksemburg, Niemcy, Portugalia, Szwecja, Włochy, Wielka Brytania. Z wymienionych powyżej państw członkowskich z udziału w UGW zrezygnowały na własną prośbę Dania, Szwecja i Wielka Brytania. Tylko Grecja nie spełniła wymogów zawartych w Traktacie z Maastricht i nie została przyjęta do unii monetarnej.
2.Jednolita polityka pieniężna Unii.
Europejski Bank Centralny jest jedyną instytucją upoważnioną do emisji euro i prowadzenia polityki pieniężnej jedenastki unii monetarnej. Najważniejszymi funkcjami EBC są: stabilność cen, zwalczanie inflacji, utrzymywanie i zarządzanie rezerwami dewizowymi państw członkowskich oraz nadzór nad funkcjonowaniem systemu płatniczego. Europejski Bank Centralny ma dbać o silny pieniądz euro - ponieważ jest on wyznacznikiem trwałego rozwoju gospodarczego. Osiągnięciu tego celu służyć ma zapewnienie EBC autentycznej niezależności, wolnej od jakichkolwiek nacisków politycznych rządów państw członkowskich unii monetarnej.
Autonomia Europejskiego Banku Centralnego może być ograniczana przez decyzje Rady złożonej z ministrów finansów państw członkowskich UGW a powołanej m.in. do nakładania kar na państwa o nadmiernym deficycie budżetowym oraz kształtowania polityki kursu euro wobec innych walut. W efekcie, na obie kwestie będą miały wpływ czynniki polityczne, niejednokrotnie rozstrzygane w drodze negocjacji między państwami członkowskimi.
Na rzeczywistą niezależność EBC jako instytucji wiarygodnej realizującej politykę pieniężną poprzez stabilność cen w dużym stopniu będzie miała sama unia monetarna. Uzyskanie tej wiarygodności jest podstawowym warunkiem zapewnienia wysokiej i stabilnej pozycji euro w międzynarodowym systemie walutowym.