Droga do Unii Gospodarczej i Walutowej
1 lipca 1990
Początek pierwszego etapu Unii Gospodarczej i Walutowej (liberalizacja przepływu kapitału).
1 stycznia 1993
Utworzenie Rynku Wewnętrznego (swobodny przepływ towarów, usług, osób i kapitału).
1 stycznia 1994
Początek drugiego etapu Unii Gospodarczej i Walutowej - powołanie Europejskiego Instytutu Walutowego we Frankfurcie nad Menem.
31 maja 1995
Przyjęcie przez Komisję Europejską "Zielonej Księgi" - scenariusza dochodzenia do jednolitej waluty.
15-16 grudnia 1995
Postanowienie Rady Europejskiej w Madrycie o przyjęciu nazwy euro dla jednolitej waluty Unii Europejskiej - przedstawienie scenariusza jej wprowadzania.
1-3 maja 1998
Postanowienie szefów rządów, które państwa członkowskie przystąpią do Unii Walutowej (zgodnie z kryteriami zawartymi w Traktacie z Maastricht). Do EMU przystępuje 11 państw (bez Grecji, której nie udało się spełnić wymaganych kryteriów, a także Wielkiej Brytanii, Danii oraz Szwecji, które na własną prośbę pozostały poza strefą euro). Europejski Instytut Walutowy i Komisja Europejska przygotowują podstawy prawne i organizacyjne utworzenia Europejskiego Banku Centralnego (otwarcie nastąpiło w lipcu) i Europejskiego Systemu Banków Centralnych.
1 stycznia 1999
Początek trzeciego etapu Unii Gospodarczej i Walutowej - euro staje się jednolitą walutą Unii Europejskiej, a kompetencje krajowe w sferze polityki monetarnej przejmuje Europejski Bank Centralny.
2002
Euro staje się jedynym środkiem płatniczym na obszarze państw członkowskich Unii Gospodarczej i Walutowej.