drzewa porośnięte bluszczem    [w galerii]

Park Zachodni położony jest w zachodniej części miasta, w obrębie ulic Lotniczej, Pilczyckiej, Kozanowskiej, Popowickiej, Wejherowskiej o powierzchni ok. 75 ha. Wśród drzew dominują gatunki liściaste. W północnej części odnaleźć możemy liczne polany, powstałe w miejscach zasypanych starorzeczy Odry, po części rozciągniętych wzdłuż cieków wodnych. Obrzeża tej części sięgają promenady Grobli Kozanowskiej. Są one zagospodarowane chaotycznie, bez powiązania z całością parku i okolicznymi osiedlami. W zachodniej części znajdujemy bowiem regularne układy drzew i krzewów oraz koncentrycznie i promieniście rozchodzące się żwirowane alejki, rosłe drzewa wraz z porastającym je bluszczem, świadczące o cmentarnej genezie tego fragmentu parku.

	rozdroże    [w galerii]

O ile każdy park nosi na sobie piętno historii, w żadnym nie jest ono tak wyraźne jak właśnie w parku Zachodnim. Obserwując uważnie, można zauważyć powrastane w drzewa fragmenty żeliwnych krzyży, a nawet pojedyncze, kamienne nagrobki. Faktem jest bowiem, że do roku 1945 na park Zachodni w znacznej części składały się: cmentarz komunalny oraz żydowski i katolicki cmentarz parafii św. Mikołaja.

Park Zachodni powstał w latach 1897 - 1899 w związku z planowanym rozwojem Wrocławia w kierunku zachodnim i stanowić miał część wielkiego kompleksu zieleni, obejmującego park leśny na Osobowicach i Las Rędziński. Najpierw utworzono park wokół cmentarzy, realizując po raz pierwszy koncepcję urbanistycznego projektu miejsca pochówku wrocławian. Od 1912 roku, gdy liczył sobie 50 ha, do okresu międzywojennego, jego powierzchnia wzrosła o połowę. Wtedy też dobudowano obiekty sportowe, min. sztuczne lodowisko.

	ścieżka w parku    [w galerii]

Początkowo park posiadał dwie nazwy: Bebelpark, od nazwiska niemieckiego reformatora społecznego Augusta Bebela, oraz Westpark. Po 1933 roku, gdy naziści objęli władzę, Westpark stał się nazwa jedyną i oficjalną, a Bebel odszedł w zapomnienie.

	pomnik (z niem. "Nawet ból jest przesłaniem dla Boga")    [w galerii]

Wraz z nadejściem wojny zniknęli dawni mieszkańcy Wrocławia, na ich miejsca napływali nowi, którzy nie opiekowali się tutejszymi, zupełnie dla nich obcymi, grobami. Nie dbali też o park. W 1967 roku park Zachodni pochłonął tereny poniemieckich cmentarzy, po czym pamiątkę stanowi kościół św. Jadwigi. Zachowały się tu także relikty małej architektury: dekoracyjne płotki, secesyjna figura anioła na postumencie, modernistyczne kwietniki i sadzawki. W pobliżu nowego cmentarza Żydowskiego przetrwało także dawne stanowisko artyleryjskie z podziemnym schronem.

Dziś w parku Zachodnim miejscami wartymi odwiedzenia są: boisko do gier sportowych w rejonie ulic Pałuckiej i Ślężańskiej, miejsce zabaw dla maluchów i dzieci starszych, polana widokowa w starorzeczu Odry oraz ciekawie wykorzystana przez rowerzystów i pieszych grobla Kozanowska, łącząca Kozanów z parkiem Popowickim. Także mieszcząca się nieopodal hala sportowo - rekreacyjna "Orbita" oraz nowopowstały Most Milenijny są obiektami nie do przeoczenia.

Wszystkie zmiany jakie tymczasem zaszły w parku, nie zdołały jednak odebrać temu miejscu nastroju nostalgii przesiąskniętej duchem historii.

	brzeg Odry    [w galerii]

	Most Milenijny    [w galerii]