Kilka słów na temat
historii i usytuowania...
Park Słowackiego znajduje się w obrębie
ul. A. Frycza Modrzewskiego,
rzeki Odry
jak również pl. Powstańców Warszawy.
Powstał na obrzeżach dawnego
Nowego Miasta
oraz na miejscu po odcinku zburzonych
fortyfikacji miejskich (ich rozbiórka trwała
pomiędzy rokiem 1807-1838).
Najwcześniej urządzono fragmenty parku na wschód
od byłego klasztora bernardyńskiego. Teren ten wraz
z dzisiejszym pl. Polskim
był już wówczas zadrzewiony.
Obecne Wzgórze Polskie, będące pozostałością
dawnego bastionu Ceglarskiego, zazieleniono,
nadając mu także charakter wypoczynkowy.
Dopiero później przyszła kolej na posadzenie drzew we
wschodniej części
obecnego parku Juliusza Słowackiego, znajdującego się wówczas
po drugiej stronie fosy.
Fosa ta łączyła Oławę z Odrą. Zasypana została
po 1878r., a w 1884r. przekopano nowe ujście Oławy,
wpływającej odtąd
do Odry przed mostem Grunwaldzkim.
W niewielkim parku rośnie sporo interesujących
gatunków drzew i krzewów.
Należą do nich japońska katalpa, miłorząb, platany, krzewiaste cisy.
Dwa pomniki, jeden park...
Juliusz Słowacki kilkakrotnie przebywał we Wrocławiu, nie pozostawał jednak w żadnej trwałej z nim więzi.
Obecnie odlany z brązu pomnik zdaje się przypatrywać Wrocławianom, którzy wybrali się na weekendową przechadzkę po parku lub osobom przyjeżdżającymi w celach turystycznych w to właśnie miejsce.
"Wiosną 1940 r. z rozkazu Stalina strzałem w tył głowy zamordowano w Katyniu, Miednoje, Charkowie i w nieznanych miejscach ZSRR 22 tysiące polskich oficerów, policjantów i innych jeńców z obozów: Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk.
W hołdzie pomordowanym pomnik ten z inicjatywy stowarzyszenia
"Dolnośląska Rodzina Katyńska" ufundowali rodacy."
Te słowa widnieją od roku 1999 na płycie informacyjnej przytwierdzonej do Pomnika Ofiar Katania, znajdującego się również w Parku Słowackiego. Autorem projektu pomnika jest Tadeusz Tchórzowski. Każdy, kto przystaje przy pomniku, choć na chwilkę, może poprzez moment ciszy i skupienia oddać cześć poległym. Widok tej niebagatelnej "rzeźby" skłania do chwili refleksji a nawet modlitwy. Człowiek czuje się naocznym świadkiem wydarzeń roku 1940, których tak naprawdę nie jest sobie w stanie wyobrazić.
"Gdy gaśnie pamięć ludzka - dalej mówią kamienie."
Panorama Racławicka...
Rotunda Panoramy Racławickiej jest dziełem architektów Ewy i Marka Dziekońskiech oraz
konstruktora Janusza
Waryńskiego.
Ta bardzo nietypowa konstrukcja znajdująca się na obrzeżach parku jest jednym z ciekawszych obiektów architektonicznych znajdujących się w tej części miasta. Budynek jest zawsze oblegany, dlatego bilety wstępu warto kupić kilka dni wcześniej.
Panorama Racławicka to pierwsze i jedyne polskie dzieło tego rodzaju zachowane do dzisiaj.
Kompozycja przestrzenna, na którą składa się olejny obraz oraz tzw. sztafaże, czyli trójwymiarowe dekoracje zlewające się z obrazem to malowidło o wymiarach 15 na 114 metrów.
Przedstawia pierwszą bitwę żołnierzy Tadeusza Kościuszki stoczoną pod Racławicami 4 kwietnia 1794 roku.
Twórcami tego bezcennego dzieła byli lwowscy malarze: Jan Styka i Wojciech Kossak. Pomocy zaś udzielili im inni galicyjscy artyści: Ludwik Boller, Tadeusz Popiel, Zygmunt Rozwadowski, Teodor Axentowicz,, Włodzimierz Termajer, Wincenty Wodziński oraz Michał Lozański.
Dzieło, upamiętniające setną rocznicę insurekcji kościuszkowskiej oraz zwycięską bitwę powstało we Lwowie na przełomie 1893 i 1894 roku.
Spacer jako forma wypoczynku...
Park Słowackiego jest jednym z najpopularniejszych i najczęściej odwiedzanych we Wrocławiu. Choć niewielkich rozmiarów, posiada swój urok i nietypową atmosferę. Najładniej prezentuje się wiosną, gdy wszystko budzi się do życia: drzewa rozwijają pączki a kwiaty sprawiają wrażenie kolorowych dywanów. Ptaszki wesoło śpiewają, a sędziwe platany zdają się być właścicielami tego miejsca. Po niewielkich alejkach spaceruje młodzież, młode matki z dziećmi, a także starsze osoby w towarzystwie swych czworonożnych przyjaciół. Jest to kolejne "zielone płuco" Wrocławia, które pomaga na chwilę wyrwać się z zatłoczonego i zanieczyszczonego miasta i odpocząć na łonie natury, wprawiając w miły nastrój.
W parku znajduje się kilka szczególnych okazów drzew, które uzyskały miano Pomników Przyrody. Są to stare Platany kloniste. Dosyć rzadko występują w większych skupiskach. Budzą zainteresowanie ze względu na szarokremową, łuszczącą się dużymi, cienkimi płatami korę. Często mówi się o nich "drzewa miłości".
|
 |