|
Bardziej japoński ogród mógł powstać tylko w Japonii - napisała jedna z reporterek Gazety Wyborczej. Po chwili dodając, iż dziesięć lat temu zaproszono do Wrocławia ekspertów z Tokio, którzy stwierdzili, że orientalny fragment parku z japońszczyzną niewiele ma wspólnego. Jesienią 1999 roku w ramach współpracy, rząd Japonii wydelegował do Wrocławia dwóch specjalistów: panów Hitoshi Tomita i Ikuo Taniguchi. Specjaliści zapoznali wrocławskich ogrodników za sztukami cięcia, kształtowania i formowania roślin w ogrodach japońskich.
Efekty tej współpracy podziwiać możemy spacerując licznymi ścieżkami wśród 15 gatunków drzew i krzewów występujących w naturalnych warunkach tylko w Japonii oraz 31 gatunków drzew i krzewów pochodzących z Azji Wschodniej i Japonii. Część z nich jest pozostałością po pierwszym założeniu ogrodu, min. przy bramie KABUKI rośnie stary szupin japoński.
Rosną tu także: miłorząb japoński, grujecznik japoński, żółtnica pomarańczowa, modrzewik chiński, rzadkie w Polsce klony: palmowe, okrągłolistne, grabolistne. Poza tym - ponad stuletnie dęby, buk, platany, graby pospolite, kasztanowiec czerwony, żywotniki olbrzymie, cyprysik groszkowy.
Oficjalne otwarcie miało miejsce 15 maja 1997 roku. Wówczas również nadano ogrodowi nazwę Haku Koen, czyli Biało - Czerwony, jak kolory narodowych flag Polski i Japonii. Nikt nie przypuszczał wtedy, że po dwóch miesiącach efekt długiej pracy zostanie pochłonięty przez powódź. Ogród postanowili ratować Japończycy z Nagoya, przekazując fundusze na odbudowę. Ponownie otwarto go półtora roku później.
Wejście do ogrodu wieńczy SUKIA-MON, drewniana brama, z prawej strony której stoi TOUROU MICHISHIRUBE - mała kamienna latarnia o podstawie kwadratowej. Brama, wraz z oryginalnym japońskim ogrodzeniem symbolizuje wejście do ogrodu-raju.
Tuż za nią, po lewej stronie napotykamy kamienną misę - TSUKUBAI. W miejscu tym, poprzez symboliczne umycie rąk pozostawia się trudy i troski dnia doczesnego, aby wejść czystym, skromnym i wolnym od złych myśli do Ogrodu-raju.
Spacer kamiennymi ścieżkami - TOBISHI, które dzięki swej liczebności i zawiłości pozwalają dotrzeć w różne miejsca, skłaniać ma do kontemplacji krajobrazu, medytacji i służyć ma oczyszczeniu umysłu.
Z północnej strony ogrodu, wypływa ze wzniesienia struga wody, wpadająca do stawu symbolizującego morze. Jest to kaskada żeńska - ONNA-DAKI: spokojna, opanowana, łagodna. Z południowej zaś strony tryska wartki i gwałtowny strumień, który poprzez kamienną kaskadę męską - OTOKO-DAKI, trzema rwącymi potokami również dąży do symbolicznego morza.
Tam jego wody łączą się z wodami strumienia żeńskiego. Wszystkie potoki wodne możemy pokonać przechodząc kamiennymi mostkami - ISHIBASHI.
Wrocławski ogród nawiązuje również do tradycji, która nakazuje celebrować picie herbaty. W tym celu od XVI wieku zaczęły powstawać w Japonii ogrody herbaciane. Główne elementy takich ogrodów możemy odnaleźć i tu: po północno-wschodniej stronie znajduje się poczekalnia - MACHAI,
a przy niej kolejna misa TSUKUBAI. Goście czekają tu na rozpoczęcie ceremonii picia herbaty i ponownie obmywają ręce. Następnie przenoszą się do pawilonu herbacianego AZU-MAYA. Po jego prawej stronie - jeszcze jedna kamienna misa, po lewej natomiast TOUROU KYOTO - mała kamienna latarnia. Podobnymi latarniami (TOUROU TAIKOU) usiany jest cały ogródek, są one darem japońskich współpracowników i nadają mu niepowtarzalnego klimatu.
Choć piękny, wygląd poczekalni, herbaciarni, mijanej po drodze jedynej wysokiej latarni KASUGA, stojącej na kamiennej plaży SUHAMA, a także układ ścieżek - jest surowy i prosty, aby nie rozpraszać uwagi gości smakujących herbatę.
Cały ogród przecina główna kamienna aleja prowadząca do drewnianego mostu z pawilonem widokowym - YUMEDONO BASHI, skąd można podziwiać rozległy staw. Na wyspie po stronie zachodniej umieszczona zostałam SANJU-NO-TO - kamienna wieża. Dawniej w miejscu pawilonu znajdował się Kinkakuji (Złoty Pawilon), zbudowany przez shoguna Yoshimitsu w XIV w. Za życia shoguna pawilon pełnił funkcję jego prywatnej posiadłości. Na życzenie Yoshimitsu, po jego śmierci pawilon zamieniono na świątynię.
Po drugiej stronie - TAIKO BASHI, drewniany mostek japoński, o łukowatym kształcie symbolizuje trudną, wymagającą poświęcenia drogę do raju.
Po zachodniej stronie stoi brama KABUKI-MON, jest to boczne wejście, przed którym znajdują się IWAGUMI - układ skał wraz z unikatowymi formami drzewek BONSAI. Do ukształtowania takiego bajkowego drzewka potrzeba wielu lat, a jego ostateczna forma jest pomniejszonym wizerunkiem drzewa tego samego gatunku występującego w naturze. Bonsai to "zasady życiowe przekształcone w dzieło sztuki".
Ogród Japoński to idealne miejsce do wypoczynku na świeżym powietrzu. Można wybrać się do niego na niedzielny, rodzinny spacer, a także na romantyczną wyprawę tylko we dwoje. Ten urokliwy o każdej porze roku, choć stosunkowo mały obszar to idealne miejsce do chwili refleksji i kontemplacji. Atmosfera tam panująca pobudza zmysły, wprowadza odwiedzającego w chwilę zapomnienia, sferę marzeń. Przenosi na moment do Kraju Kwitnącej Wiśni bez konieczności przemierzania tysięcy kilometrów. Nic dziwnego, że ten niebywały zakątek Wrocławia to miejsce wielu spotkań, wycieczek a przede wszystkim psychicznego odpoczynku.
|
 |
